"FORUM O GÓRACH"

Do-misiek

Po raz pierwszy w górach byłam z tatą, ale w sumie z własnej inicjatywy Razz

pewnego słonecznego niedzielnego poranka, gdy miałam 13 lat Wink

zapytałam się go ile się wchodzi na Połoninę Wetlińską... A tata stwierdził, że jedziemy to sprawdzić. No i tego samego dnia weszliśmy Smile

Dawid

A tata stwierdził, że jedziemy to sprawdzić
szkoda ze moj tak niechce

Ja bym sie zapytał
tato ile sie idzie na K2 Razz

tatromaniaczka

Ja na razie nie mam az takich marzeń.Wybrałabym Rysy Smile

ciekawe co na to by moja mama powiedziała Wink

Dawid

tatromaniaczka

Powiedz to mojej mamie Wink

Ona boi się tras z łańcuchami a dokładniej boi sie o mnie ( w sumie nie ma się co dziwić ) Dobrze ze w tym roku oprocz nas 2 pojechały z nami jeszcze 3 osoby i przeszłam Wąwóz Kraków z obejściem jaskini bokiem Wink

Dawid

tatromaniaczka

Próbowałam ją namówić ale chyba nie wyobraża sobie żebym była jej szefem Wink

Dawid

tatromaniaczka

Nie no na orlą nie tak od razu Smile

Właściwie to moja mama czasami da sie namówić Smile

Juz prawie była Szpiglasowa ale z różnych nieprzewidzianych powodów wyszlismy z kwatery za pozno i brakło czasu Sad

Świnica też miala być ale była kontuzja Sad

Za rok też bedą waakcje Wink

Lilith

monik4a

Agatka

To, że tak chętnie jeżdżę w góry, zawdzięczam mojej mamie, która postanowiła zarazić swoją pasją mnie i moją siostrę (muszę przyznać, że nieźle jej to wyszło Smile

). Od kiedy byłyśmy małe, mama zabierała nas co roku w inne góry, aby pokazać nam jak najwięcej;) Pierwsze góry, w które pojechałam to były właśnie Tatry, a ja miałam wtedy 6 latek:)

Piotrek22

piotr

Moje pierwsze wycieczki górskie sięgają czasów dzieciństwa jeszcze za PRL-u Smile

. W góry brał mnie ojciec, któremu tutaj bardzo za to dziękuję. Czasami robiliśmy naprawdę wariackie, jak na takiego młodego brzdąca jak ja, trasy (np. Zawrat, po którym zwyczajnie zasłabłem ze zmęczenia, na szczęscie już w autobusie do Zakopanego Smile

) A obecna fascynacja, która przybiera czasem formę obłędu jest głównie wynikiem Krakowskiego Festiwalu Górskiego, który odbywa się co roku w grudniu. Po obejrzeniu dziesiątek filmów z Festiwalu w Banff w Kanadzie oraz rodzimych produkcji każdy dostaje obłędu i natychmast chce ruszyć w góry Smile

. Dla podsycenia nałogu przydatne są jeszcze oczywiście książki np. "Dotknięcie pustki" i "Zew ciszy" Joe Simpsona, "Na koniec świata" Reinholda Messnera, "Smak gór" Ryszarda Pawłowskiego...

WojtekB

Moja historia jest trochę inna od reszty, bo to nie było tak że zobaczyłem góry i się zakochałem. Mogę nawet powiedzieć że wprost przeciwnie Laughing

.

Po raz pierwszy rodzice wzięli mnie w góry (wtedy był to konkretnie Beskid Sądecki) ze względu na moją młodocianą chorowitość. Mianowicie non-stop miałem zapalenia krtani i lekarka zaleciła mi zmianę klimatu. Oczywiście z tego pierwszego wyjazdu (miałem wówczas 11 miesięcy) niewiele pamiętam. Mam z niego parę fotek w tym tą pierwszą zrobioną w górach - na Górze Parkowej. Przed chwilą na nią spojrzałem... trochę się rozrzewniłem, ponieważ byłem na tej samej Górze Parkowej równo tydzień temu. Kiedy się porówna współczesną zabudowę szczytu a tą z roku 1991 to widać wielką róźnicę...
Wyjazd ten jest rzeczą o tyle ważną że od tego czasu przeszła mi choroba, a rodzice profilaktycznie jeździli ze mną do Krynicy by napady się nie powtórzyły. Jestem im za to bardzo wdzięczny, ponieważ pamiętam czasy gdy jedli oni jeden obiad na spółkę byśmy mogli w Krynicy zostać dłużej.
Później (miałem jakieś 6 lat) poszli jeszcze dalej w swych wojażach. Bym był dłużej na wakacjach brali urlopy w różnych miesiącach. Od tego czasu zacząłem w góry jeździć z ojcem (a z mamą nad morze), względnie z jego znajomymi. Nie powiem by łażenie mi się strasznie spodobało, było po prostu jakimś kolejnym dodatkiem do wakacji w Krynicy/Zakopanem. Jak miałem lat 7, tata po raz pierwszy zabrał mnie na dwutysięcznik - Kopę Kondracką. Do dziś pamiętam tą wycieczkę. Mogę powiedzieć, iż wtedy kierowały mną wyłącznie względy sportowe Smile

. Długo szpanowałem wśród znajomych tym że byłem na 2005 m.n.p.m.. Później był Beskid (ale zdobywane z wejściem przez Liliowe - 2012 m.n.p.m.), Skrajna Turnia (2096 m.n.p.m.) oraz Pośrednia Turnia (2122 m.n.pm.) zdobywane w ogromnej mgle co jeszcze podkręciło moją chęć do zdobywania. W roku 2002 tata wziął mnie na Małołączniak; mieliśmy zejść przez Kopę Kondracką do Doliny Kondratowej, ale się nam pokręciły kierunki i zeszliśmy przez Ciemniak do Kościeliskiej Laughing

. Wycieczka cały czas w burzy oraz mgle (dziś to się wydaje śmieszne, ale wtedy się prawie w głos modliłem że jak z tego wyjdę to dam na nowennę Laughing

). Jak widać - żyję do dziś. Później wycieczka ta zajmowała poczesne miejsce w moich przechwałkach, ale od tego momentu zacząłem się też Tatrami interesować. Wziąłem wysłużony przewodnik autorstwa p. Korosadowicza, który był w posiadaniu mojego ojca i opisy z niego, zaczęły działać na moją wyobraźnię. Później dokupowałem książki o Tatrach, przewodniki i... zauważyłem że to powoli staje się moją pasją. I tak zostało do dziś Smile

Także zawdzięczam tą miłość i tacie i mamie i panu Korosadowiczowi Smile

A na krtań nie chorowałem od 16,5 roku i do dziś jestem okazem zdrowia (od czasu skończenia 6 klasy podstawówki nie chorowałem ani razu). I za to dziękuję z kolei górom Smile